Құрметті ата – аналар!

          Бұл жаднама Сіздерге арналған! Сіз балаңызға ең жақын адам ретінде балалар мен жасөспірімдер арасындағы зорлық – зомбылыққа қарсы тұруына көмектесетін адам болып табыласыз.

Зорлық–зомбылықтың алдын алуға болады, тек ол үшін балаға «Жеті болмайды ережесін» қалыптастыруға көмектесіңіз:

1.Көшеде бейтаныс адаммен сөйлесуге және үйге кіргізуге болмайды;

2.Подъезд және лифтке бейтаныс адаммен кіруге болмайды. Басқа ересек адамды не әйел адамды күткен дұрыс;

3.Үлкендерсіз (ата-ана, мұғалім, ересек туысқандар) бөтен автокөлікке отыруға болмайды;

4.Бейтаныс адамдардан сыйлық алуға және олардың үйіне шақыруын немесе басқа бір жерге барайық деген ұсынысын қабылдауға болмайды;

5. Далада жалғыз жүруге болмайды, әсіресе кешкілік уақытта;

6.Үйде ересек адамдар болмағанда үйдің есігін ашуға болмайды (бейтаныс адамның су сұрауы, телефонмен сөйлесуге рұқсат сұрауы, ата – анаға хат жазамын немесе құжат қалдырамын деуі мүмкін)

7. «Қатерлі топпен» байланыс жасауға болмайды (маскүнемдер, нашақорлар, сотталғандар жәнет.б.), олар көршілер не алыс туыстар болған жағдайдың өзінде де.

Қауіп – қатер туған жағдайда өз – өзін осылай ұстау ұятты емес, қажетті екендігін түсіндіріңіз!

Жасөспірімге  үнемі  «ЖОҚ»  деп жауап беруді үйретіңіз:

1.Егер балаңызға қонаққа кіруге немесе үйге дейін жеткізіп салайық деген ұсыныстарына,  ол көрші болғанның өзінде де;

2.Егер үйде ата-ана болмаған кезде бейтаныс (нашар танитын) адам келіп үйге кіргізуін өтінсе;

3.Егер бейтаныс адам қажетті көшені көрсетіп жіберуді, сөмкесін көтерісуді немесе дүкенге дейін шығарып салуды сұраса;

4. Әлеуметтік желі арқылы танысып, кездесуге шақырса.

Жасөспірімдер  келесі сөздер тізбегін жаттап алсын:

1.Рахмет,  бірақ  менің   ата-анам бейтаныс адамдардың үйіне қонаққа баруға тыйым салады;
 2. Кешіріңіз, бірақ  мен ешқайда бармаймын;

3. Мені жайыма қалдырыңыз,  болмаса мен айқайлаймын. 

АТА-АНАЛАРҒА АРНАЛҒАН ЖАДЫНАМА

«Қауіпсіз көктемгі демалыс»

          Құрметті ата-аналар!  Ағымдағы жылдың 21 наурызы мен 31 наурыз аралығы көктемгі демалыс уақыты.

Көктемгі демалы кезінде балалардың қауіпсіздігі мен тыныштығын қамтамасыз етуге тікелей ата-ана жауапты.

• Жолда абай болыңыз!

Жолдағы қауіпсіздік– бұл ата-аналар немесе қамқоршылардан үлкен жауапкершілікті талап ететін міндет, бұл қауіпсіздікті елеусіз қалдыруға болмайды.  Жасөспірімге  жаяулар үшін де,  көлік жүргізушілері үшін де ережелер  бар екендігін үнемі ескертіп отырыңыз. 

Жасөспірімге  көшеде қараумен бірге көшеде естуді де үйретіңіз: жасөспірімнің  жақындап қалған көлікті естімеуінен болған қайғылы оқиғалар көп болғанын есіңізде ұстаңыз. 

• Су қоймаларының жанында абай болыңыз!

Келеңсіз оқиғалардың алдын алу үшін бір неше қағидаларды есте сақтаған жөн: 

Демалыс орындарын, судың тереңдігін, су түбінде тырбиған ағаш, балдыр немесе балшық жоқ екеніне көз жеткізіңіз.  Таныс су қоймаларының арналары мен түбі жыл сайын өзгеріп тұруы мүмкін. 

Жасөспірімнің  ғаламтордағы  қауіпсіздігі!

Сіздің  балаңыздың  «Facebook», «Вконтакте», «Одноклассники», «Мой мир», «Инстаграмм», «ТикТок» әлеуметтік желілеріндегі виртуалды достарына назар аударыңыздар!

Қаперіңізде жүрсін. Балалардың қандай желілерді пайдаланатынын білу маңызды.  Тәртіпті қадағалап отыратын модераторлары бар сайттарды пайдаланған дұрыс. Көптеген чаттар  мен  форумдарда бейресми түрде қарым-қатынас жасауға мүмкіндік бар. Балаңыздың бейресми түрде таныс емес адамдармен  қарым-қатынас жасамауын талап етіңіз. 

Эмоциональный интеллект – это способность понимать и управлять своими эмоциями так же, как и эмоциями других людей таким образом, чтобы способствовать своему эмоциональному и интеллектуальному росту.

ЭИ помогает приспосабливаться к разным жизненным условиям, справляться со стрессовыми ситуациями, достигать карьерных высот и преодолевать трудности. Социализация ребенка в школе, его мотивация к учёбе, желание контактировать с людьми и исследовать внешний мир напрямую зависят от эмоционального климата внутри семьи.

Для ребенка самые близкие люди, от которых он ожидает помощи, – это его родители. Однако поддерживать другого – непростое дело, требующее деликатности.

Для развития эмоционального интеллекта дома - родители с детьми должны научиться правильно, общаться, делится эмоциями, чувствами, переживаниями и чаще вместе играть.

Психологи сравнивают внутренние переживания ребенка с бочкой, которая заткнута пробкой: внутри все бурлит, а выхода нет, и ребенку, который хочет рассказать что-то маме, а его никто не слушает – в семье нет привычки делиться переживаниями.  

Привычка делиться с близкими своими чувствами или эмоциями

должна стать семейной традицией – это бесценное живое общение.

Для этого нужно:

 1. Играть с ребенком, чтобы помочь организовать такое живое общение. В любые семейные игры очень полезно вовлекать родителей, дедушек и бабушек. В игре всегда возникают эмоциональные ситуации и возможность поговорить о чувствах.

2. Рассматривать семейные фотографии, называть эмоции, всех людей на фотографиях. 

3. Устраивать совместные просмотры мультфильмов и фильмов, в ходе которых обсуждать чувства, эмоции и поступки героев.

4. Родители должны учить ребенка распознавать эмоции в другом человеке по мимике, по голосу, по жестам, по поведению. В результате этого, ребенок научится распознавать чужие эмоции, он сможет сочувствовать другому человеку и оказывать ему эмоциональную помощь, поддержать, понять, учесть потребность и переживание другого, не сердить его, не огорчать. Появятся предпосылки и для добрых взаимоотношений внутри семьи.

5. Обсуждать с ребёнком случаи из школы.

Ребенок не всегда способен определить, что именно его мучает, как это называется. Анализируя оттенки чувства в игре, вы, например, можете сказать: я смутился, я в смятении, я робею, я стесняюсь и т.д.

Упражнение «Я – сообщение»

Родители должны побуждать к разговору своих детей и также рассказывать о своих переживаниях, т.е. показывая собственный пример и откровенность. Достаточно признаться в собственных чувствах и эмоциях, рассказать о них. Это то, что вызывает чувство доверия у ребенка.

Нужно обязательно говорить о своих чувствах, особенно, если они отрицательные.

Не следует их держать в себе: молча переносить обиду, подавляя гнев, сохранять спокойный вид при сильном волнении.

Что делать, если нас переполняют эмоции, когда поведение ребенка мы считаем неприемлемым?   

Ответ прост: нужно сказать ребенку о своих чувствах. Но сказать так, чтобы это не было разрушительно ни для него, ни для вас.

Когда вы говорите о своих чувствах к ребенку, делайте это от первого лица.

Сообщите о себе, о своих переживаниях, а не о ребенке и его поведении.

Такие высказывания, в которых есть личное местоимение «Я», «Мне», «Меня», психологи называют «Я - сообщение».

Оно передает отношение человека к происходящему, искреннее выражение его чувств в необидной для собеседника форме:

- «Мне не нравиться, я бы хотела и т.п.», «Я злюсь», «Я сержусь», «Я огорчена», «Мне скучно».  

      Схема «Я - сообщения»Конкретное описание того, что вызвало чувство

(«Когда я вчера увидела, какая ты грязная...»). Называние чувства в тот момент (...я почувствовала беспокойство.. » ). Называние причин («..наверное, это произошло потому что..» ).